با الهام از شعر:

تو را من چشم در راهم، شباهنگام

نیما یوشیج

با الهام از شعر:

عشقِ تو نهال حیرت آمد
وصلِ تو کمال حیرت آمد

حافظ

با الهام از شعر:

جان گدازی اگر به آتش عشق
عشق را کیمیای جان بینی

هاتف اصفهانی

با الهام از شعر:

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
من عاشق چشمت شدم، نه عقل بود وُ نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی

افشین یداللهی

با الهام از شعر:

زاغکی قالب پنیری دید

به دهان برگرفت و زود پرید

بر درختی نشست در راهی

که از آن می‌گذشت روباهی

روبه پرفریب و حیلت‌ساز

رفت پای درخت و کرد آواز

گفت به به چقدر زیبایی

چه سری چه دُمی عجب پایی

پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ

نیست بالاتر از سیاهی رنگ

گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان

نبودی بهتر از تو در مرغان

زاغ می‌خواست قار قار کند

تا که آوازش آشکار کند

طعمه افتاد چون دهان بگشود

روبهک جست و طعمه را بربود

ژان دو لافونتن

با الهام از شعر:

اسب سپید من مهربان و رام است
اسب سپید من چون کودکی آرام است

ای دریغ از هر چه دادم برای دوست

اسب خوبم اسب خوبم رفیقم اوست 

فریدون فرخزاد

با الهام از شعر:

کدام پل

در کجای جهان

شکسته است

که هیچ کس به خانه اش نمی رسد

گروس عبدالمکیان

ارسال 7 روز کاری

با الهام از شعر:

من می شناسم مثل غم او را
انگیزه آن چشم ابرو را
آن تخت خواب مست آن بو را

گم کرده بودم آن خیابان را
پرواز روی بام تهران را

حسین غیاثی

با الهام از شعر:

دانی از زندگی چه می خواهم
من تو باشم تو پای تا سر تو
زندگی گر هزار باره بود
بار دیگر تو بار دیگر تو

فروغ فرخزاد

با الهام از شعر:

ناله از کنج قفس شادی کش است

مرغ را پرواز آزادی خوش است

هوشنگ ابتهاج

با الهام از شعر:

دامن‌ كشان‌ ساقی مِی خواران‌

از كنار ياران‌

مست‌ و گيسو افشان‌ می‎گریزد.‌                                                                                                                                                                 ‌

جمشید ارجمند

با الهام از شعر:

‎کیستی که من
‎اینگونه به اعتماد
‎نام خود را
‎با تو می گویم…
‎کلید قلبم را
‎در دستانت می گذارم
‎نان شادی ام را با تو قسمت می کنم
کیستی
‎ای مهربان ترین؟

احمد شاملو

با الهام از شعر:

اینجا صدای روشنت در آسمان پیچیده است 

گویی لبانت را خدا روز ازل بوسیده است

‎اى مرغ حق در سینه ات
‎با شور خود بیداد کن
‎آوازخوان شب شکن
‎بار دگر فریاد کن

مرغ حق ‎(از مجموعه ایران من)

ترانه ایران: پوریا سوری

آواز: همایون شجریان

با الهام از شعر:

ای کاش عشق را

زبان ِ سخن بود

هزار کاکلی شاد

در چشمان توست

هزار قناری خاموش

در گلوی من

عشق را

ای کاش زبان ِ سخن بود

احمد شاملو

با الهام از شعر:

خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود
و مـاه را زِ بلندایش به روی خاک کشیدن بود
پلنگ من دل مغرورم پرید و پنجه به خالی زد
که عشق ماه بلند من ورای دست رسیدن بود

گویند پلنگ را خوی غریبی است که هیچکس و هیچ چیز را بالاتر
از خود نمی تواند دید، در شبهای بدر کامل، دیدن ماه بلند
پلنگ را به خشم و جنونی می کشاند که از سنگها و صخره ها
برجهد و حریف گستاخ را از افلاک به خاک فرو نشاند.
فاجعه زندگی پلنگ نیز وقتی شکل می گیرد که می پندارد
در جهشی از فراز قله ، بر ماه دست خواهد یافت ، اما
غرورش شکسته و پلنگ وقتی به باطل بودن خیالش پی میبرد
که خیره چنگ در هوا زده و نومید و خسته با استخوانهای درهم
شکسته از پرواز بی ثمرش، بر صخره های تیز فرو افتاده است
و زخمهای مهلکش مهتاب را به خون بیاراسته

حسین منزوی