با الهام از شعر:

نامت را به من بگو
دستت را به من بده
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده
من ریشه‌های تو را دریافته‌ام
با لبانت برای همه لب‌ها سخن گفته‌ام
و دست‌هایت با دستانِ من آشناست.

احمد شاملو

با الهام از شعر:

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود

ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

حافظ

با الهام از شعر:

برام هیچ حسی شبیه تو نیست
کنار تو درگیر آرامشم
همین از تمام جهان کافیه
همین که کنارت نفس میکشم
برام هیچ حسی شبیه تو نیست
تو پایان هر جستجوی منی
تماشای تو عین آرامشه
تو زیباترین آرزوی منی

روزبه بمانی

با الهام از شعر:

 هر نفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست

ما به فلک می‌رویم عزم تماشا که راست
ما به فلک بوده‌ایم یار ملک بوده‌ایم
باز همان جا رویم جمله که آن شهر ماست
خود ز فلک برتریم وز ملک افزونتریم
زین دو چرا نگذریم منزل ما کبریاست

 مولانا

با الهام از شعر:

من اناری را میکنم دانه
به دل می گویم
خوب بود این مردم
دانه های دلشان پیدا بود

سهراب سپهری

با الهام از شعر:

رفتم ، مرا ببخش و مگو او وفا نداشت

راهی بجز گریز برایم نمانده بود

این عشق آتشین پر از درد بی امید

در وادی گـناه  و جنونم کشانده بود

رفتم ، که داغ بوسه پر حسرت ترا

با اشک های دیده ز لب شستشو دهم

فروغ فرخزاد

با الهام از شعر:

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
من عاشق چشمت شدم، نه عقل بود وُ نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی

افشین یداللهی

با الهام از شعر:

زاغکی قالب پنیری دید

به دهان برگرفت و زود پرید

بر درختی نشست در راهی

که از آن می‌گذشت روباهی

روبه پرفریب و حیلت‌ساز

رفت پای درخت و کرد آواز

گفت به به چقدر زیبایی

چه سری چه دُمی عجب پایی

پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ

نیست بالاتر از سیاهی رنگ

گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان

نبودی بهتر از تو در مرغان

زاغ می‌خواست قار قار کند

تا که آوازش آشکار کند

طعمه افتاد چون دهان بگشود

روبهک جست و طعمه را بربود

ژان دو لافونتن

با الهام از شعر:

اسب سپید من مهربان و رام است
اسب سپید من چون کودکی آرام است

ای دریغ از هر چه دادم برای دوست

اسب خوبم اسب خوبم رفیقم اوست 

فریدون فرخزاد

با الهام از شعر:

کدام پل

در کجای جهان

شکسته است

که هیچ کس به خانه اش نمی رسد

گروس عبدالمکیان

ارسال 7 روز کاری

با الهام از شعر:

من می شناسم مثل غم او را
انگیزه آن چشم ابرو را
آن تخت خواب مست آن بو را

گم کرده بودم آن خیابان را
پرواز روی بام تهران را

حسین غیاثی

با الهام از شعر: