با الهام از شعر:

 

اسب سپید من مهربان و رام است
اسب سپید من چون کودکی آرام است

ای دریغ از هر چه دادم برای دوست

اسب خوبم اسب خوبم رفیقم اوست 

 

فریدون فرخزاد

 

با الهام از شعر:

 

زاغکی قالب پنیری دید

به دهان برگرفت و زود پرید

بر درختی نشست در راهی

که از آن می‌گذشت روباهی

روبه پرفریب و حیلت‌ساز

رفت پای درخت و کرد آواز

گفت به به چقدر زیبایی

چه سری چه دُمی عجب پایی

پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ

نیست بالاتر از سیاهی رنگ

گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان

نبودی بهتر از تو در مرغان

زاغ می‌خواست قار قار کند

تا که آوازش آشکار کند

طعمه افتاد چون دهان بگشود

روبهک جست و طعمه را بربود

 

ژان دو لافونتن