با الهام از شعر: 

ای خوبتر از لیلی بیم است که چون مجنون

عشق تو بگرداند در کوه و بیابانم

یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند

از روی تو بیزارم گر روی بگردانم

در دام تو محبوسم در دست تو مغلوبم

وز ذوق تو مدهوشم در وصف تو حیرانم

سعدی

با الهام از شعر:

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

هوشنگ ابتهاج

با الهام از شهر:

…

و عاشق بود،

چنان كه جهان را به خود می‌خواند،‌ بَم.

از آراتا تا افسانه

از شهر دقیانوس تا لوت

از سرزمین‌های سوخته تا دریابارهای دور

تا چین، تا هند، …

خویشاوند همه‌ی جهان بود،‌ بَم.

بَم نمی‌میرد

تا مرغانش در نخلستان‌ها می‌خوانند

و شكوفه‌های نارنجش به نسیم می‌آمیزند

و عشق در چشم بازماندگانش سوسو می‌زند

بَم نمی‌میرد

یدالله آقا عباسی